Jest to nowa gra Paradoxu. Jak na obecną formę jest to prostsza wersja Europy Uniwersalism, tylko że w kosmosie. Opinię co do gry są bardzo mieszane, ale to zależy moim zdaniem od tego kto ile czasu spędził wcześniej w grach Paradoxu. Dla weteranów EU czy CK to gra jest uboga, łatwa. Dla osób które miały do czynienia wyłącznie ze strategiami kosmicznymi to nic nowego, gra ma kilka fajnych pomysłów, ale nie wyróżnia się niczym specjalnym, tylko tym że niesamowicie wciąga. W porównaniu z takim Distans World momentami przegrywa, ale jest bardziej przystępna, łatwiej gry się nauczyć. No i jest tańsza. Jak na razie, bo gra jest podstawą do wielu DLC.Gram od premiery, na podwójnym normalu, czyli poziom i szybkość rozgrywki. Prędkości gry ani razu nie przyspieszyłem. Używam jedynie pauz, bo dużo czytam.
Gra ma język polski, wymaga jeszcze dopracowania ale jest i da radę. AI na tym poziomie jest strasznie pasywne. Mi ani razu nie wydano wojny, chociaż mam komunikaty, że pozostałe walczą miedzy sobą. Jest kilka rzeczy które są kiepsko rozwiązane: gubernatorzy kompletnie się nie rozwijają, są pasywni ( z drugiej strony się nie dziwię, bo dostają pod opiekę sektory już przeze mnie rozbudowane). Wynik wojny to wracamy do stanu początkowego, albo oddajesz wszystkie planety. Źle opisane, po oddaniu przejmujemy wszystkie sektory, a kolonie znikają. Imperium poszerza granice, ale nie wiem od czego to zależy - przypływ ludności? Możemy badać zacofane cywilizacje i je obserwować albo pomagać im w rozwoju. Po jej awansie mamy darmowego wasala. Na koloniach oddanych do sektorów możemy budować kosmoporty, ale kto ponosi koszt utrzymania to nie wiem jeszcze. W związku z tym brakuje mi podglądu, bo nie widać które kolonie mają już wybudowany port, trzeba zaglądać do każdego sektora i sprawdzać ja na bieżąco. W związku z tym jest kolejny minus do gry, zbyt mało statystyk imperium, zbyt ograniczony podgląd do rozbudowy. Bo widzimy tylko swoje planety, a nie ma podglądu do sektorowych. Musimy od razu decydować się które sektory oddajemy, bo nie ma jak sprawdzić wpływu na oddanie jej pod opiekę zarządcy. Pomimo tego, że nie zatwierdziliśmy budowy sektora, gra zalicza coś takiego jako zrzeczenie się praw do niego.
Dyplomacja i handel są trochę ubogie, brak opcji szpiegowskich. Tworząc federacje, dowódca jest wybierany co kilkanaście lat i nie ma powiadomienia kiedy my nim jesteśmy. A to wiąże się z tym, że taki szef może budować flotę federacyjną z najlepszych elementów jakie wynalazła federacja. Może zapraszać inne nacje do niej i zaczynać wojny z innymi. No i tu też jest minus. AI nie tworzy flot, ani projektów statków. Podczas wojny floty latają razem i polują na jedną flotę, a w tym czasie druga bezkarnie sobie rozwala nasze sektory. Podczas bombardowania umocnień planetarnych floty nic nie robią, bo tylko ja bombardowałem, pomimo tego że sektor był wyczyszczony to one stały nad planetą i czekały na mój ruch. W związku z bombardowaniem jest jak dla mnie kolejny minus: zbyt szybko odnawiają się umocnienia (zaznaczam gram na czasie normalnym).
Gra rozwiniętym Imperium jest trochę nudna, ale ratują to losowe eventy. Uaktywniają się nacjonaliści na planetach, którzy żądają oddzielenia sektoru od nas, pojawiaj się jakieś pozostałości po starodawnych imperiach. Ogólnie ma się wrażenie, że ta galaktyka żyje, bo co rusz badając jakieś anomalie dowiadujemy się o poprzednich włodarzach galaktyki. Znajdujemy porzucone szczątki, czy mamy kontakt z żywymi organizmami żyjącymi w przestrzeni kosmicznej. Ubogo trochę wygląda dobór ras, bo wszystkie żyją w atmosferze tlenowo-azotowej. Jest jedna ciekawostka, ale nie wiem jak ona się skończy, bo mam rasę pod opieką która żyje na gazowych gigantach.
A właśnie, badania: są losowe w pewnym zakresie. Mamy 3 kategorie, w każdej z nich 5 badań do wyboru. Czasami trafi się nam rarytas w postaci fioletowej, która jest w pewnym rodzaju unikalna i może dać nam potężnego kopa. Rozbudowa statków nie jest skomplikowana i jest nawet fajnie zrobiona, bo wybieramy segmenty z kilku do wyboru i to decyduje o wyglądzie danego statku. Korweta ma dwa, krążownik ma 3.
Gra wymaga jeszcze dopracowania, ale ciekawie się zapowiada. I pomimo tego mojego wytykania błędów to grę wysoko oceniam.
